ترمیکا به عنوان بیوسیدهای اکسید کننده می تواند میکروارگانیسم های مضر دریایی را در آب موازنه حذف یا غیرفعال کند. این محصول می تواند بر روی موجودات دریایی موثر باشد ودر عین حال همچنین از سمی شدن آب موازنه تخلیه شده نیز جلوگیری می کند. این محلول با تخریب ساختارهای آلی میکروارگانیسم ها مانند غشای سلولی یا اسیدهای نوکلئیک عمل می کند.
کشتی های باری بزرگ از آب موازنه برای متعادل نگه داشتن وزن خود و پایدار نگه داشتن آنها در طول سفر استفاده می کنند. آب موازنه وزن مضاعفی است که هنگام تخلیه محموله به کشتی اضافه می شود – بدون آن، کشتی مانند چوب پنبه از آب خارج می شود و نمی تواند پایدار بماند.
هنگامی که کشتی ها نیاز به آب موازنه دارند، آب به راحتی از دریا یا آب های داخلی که کشتی در آن قرار دارد به مخازن موازنه پمپاژ می شود که به کف و کناره های کشتی وزن اضافه می کند. آب موازنه زمانی که دیگر مورد نیاز نیست (زمانی که وزن کشتی باید سبک شود) به اقیانوس پمپ می شود - به عنوان مثال، زمانی که کشتی در حال حمل بار است.
مخازن موازنه بخشی جدایی ناپذیر از طراحی یک کشتی هستند که تعداد و اندازه آنها بسته به نوع و ساخت کشتی متفاوت است. اما به طور کلی، موازنه معادل 25 تا 30 درصد وزنی است که کشتی می تواند حمل کند (شامل محموله، سوخت، خدمه، مسافران، غذا و آب - یا تناژ، وزن ).
بنابراین همانطور که اشاره کردیم آب موازنه برای ایمنی کشتی ضروری است، اما آب موازنه می تواند برای محیط زیست دریایی مضر نیز باشد. بارگیری و تخلیه آب موازنه تصفیه نشده میتواند تهدیدی بزرگ برای محیط زیست، سلامت عمومی و اقتصاد باشد زیرا کشتیها به حاملی برای انتقال و گسترش گونههای آبزی مهاجم از یک قسمت از اقیانوسهای جهان به قسمت دیگر تبدیل میشوند.
هنگامی که آب موازنه به یک کشتی پمپ می شود، موجودات میکروسکوپی نیز به مخازن موازنه منتقل می شوند. گسترش این گونهها و موجودات مهاجم (مانند باکتریها، میکروبها، بیمهرگان کوچک، تخمها، کیستها و لاروهای مختلف) اکنون به عنوان یکی از بزرگترین تهدیدها برای بستراکولوژیکی کره زمین شناخته میشود.
زیرا بسیاری از این موجودات میتوانند برای مدت طولانی در محیطهای نامناسب زنده بمانند، هنگامی که آب موازنه تخلیه میشود، ارگانیسمها در محیط دریایی محلی (از جمله مخازن موازنه کشتی) رها میشوند و میتوانند زندگی موجودات بومی را تهدید کنند زیرا گونههای بومی با چرخه طبیعت، تنوع زیستی،اکوسیستم و حیات وحش ارتباط مانند دومینو دارند.
آنها رابطه ای طولانی و تاریخی با سرزمینی دارند که آنها را تغذیه می کند، بسیاری از جوامع هنوز غذا و داروی خود را از زمین برداشت می کنند. هنگامی که گونههای مهاجم دسترسی ماهیها و صدفهای بومی را مختل میکنند، حیات منابع غذایی و شیلات محلی را تهدید میکنند که تأثیر قابلتوجهی در این جوامع ایجاد میکند.
سازمان بین المللی دریانوردی (IMO) با یک کنوانسیون بین المللی برای کنترل و مدیریت آب و رسوبات موازنه کشتی ها که معمولاً به عنوان کنوانسیون مدیریت آب موازنه شناخته می شود، تصویب می رساند.
این کنوانسیون که در سپتامبر 2017 لازمالاجرا شد، با ایجاد استانداردها و روشهایی برای مدیریت و کنترل آب و رسوبات آب موازنه کشتیها، با هدف جلوگیری از گسترش موجودات آبزی مضر از منطقهای به منطقه دیگر، به اجرا درآمد. بر اساس کنوانسیون مدیریت آب موازنه، همه کشتیها باید تا سال 2024 با سیستم مدیریت آب موازنه مجهز شوند تا استاندارد کنوانسیون مدیریت آب موازنه را برآورده کنند.
سیستمهای مدیریت آب موازنه، میکروارگانیسمهایی را که در آب موازنه کشتیها یافت میشوند حذف میکنند و به طور کلی آب موازنه را در یک فرآیند دو مرحلهای تصفیه میکنند که از طریق آن ابتدا ذرات جامد موجود در آب قبل از تصفیه آب با استفاده از یک یا چند فناوری جدا میشوندو سپس موجودات دریایی بالقوه مضر در آب یا رسوبات را از بین برد میشوند.
بنابراین سیستمهای مدیریت آب موازنه از فناوریهای مختلفی مانند فیلترها، نور، امواج فراصوت، گرما، الکتریسیته و میدانهای مغناطیسی و ضدعفونی کننده های شیمیایی مشترکا استفاده میکنند.
تصفیه شیمیایی آب موازنه
بیوسیدها ضدعفونیکنندههایی هستند که برای حذف احتمالی موجودات مهاجم از آب موازنه آزمایش شدهاند. بیوساید شامل دو روش است:
اکسید کننده
غیر اکسید کننده
بیوسیدهای اکسید کننده: بیوسیدهای اکسید کننده ضدعفونی کننده های عمومی مانند دی اکسید کلر و پراکسید هیدروژن هستند که برای غیرفعال کردن موجودات زنده در آب موازنه استفاده می شوند.
بیوسیدهای غیر اکسید کننده: بیوسیدهای غیر اکسید کننده نوعی ضدعفونی کننده هستند که در عملکردهای تولید مثلی، عصبی یا متابولیک ارگانیسم ها اختلال ایجاد می کنند.
ترمیکا بیشتر با سلول های زنده و تا حد بسیار کمتری با ترکیبات آلی واکنش می دهد. هنگامی که با یک موجود زنده روبرو می شود در آن نفوذ کرده، دیواره سلولی باکتری را نابود کرده و فرآیندهای داخلی حیاتی را مختل می کند و بدین ترتیب ارگانیسم را غیرفعال می کند و همچنین لایه های لزج باکتری را که به سطوح مخازن ذخیره آب می چسبند، که به عنوان بیوفیلم شناخته می شوند، را نیز از بین می برد.
ترمیکا با آب واکنش نشان نمی دهد و اثر زیست کشی خود را در محدوده pH محدود (همانطور که در آب دریا یافت می شود) حفظ می کند، بنابراین محصولی دوستدار محیط زیست میباشد. بر خلاف سایر مواد ضد عفونی کننده مانند ازن و کلر، این محصول یک ضدعفونی کننده بسیار خاص است که تا حدی به دلیل واکنش محدود آن با ترکیبات آلی است. بنابراین، دوز مورد نیاز آن در آب "کثیف" بسیار کمتر از کلر یا ازن در همان آب است.